Wie kan meedenken? Welke expertise is er in Nederland in te zetten, wanneer iemand al jaren in een patroon vast zit van ernstige passiviteit (20 tot 24 uur per dag op bed voor 2 maanden aansluitend)?

Ik ken deze persoon nu een jaar of 2. Deze persoon heeft naar verwachting zo'n 6-8 jaar geleden een patroon ontwikkeld waarin diegene ongeveer 2 maanden aansluitend minimaal 20 uur per dag op bed ligt en er maar 1 tot 4 uur uitkomt. Daarna zijn er 2 maanden van activiteit (huishoudelijke taken, beweging, sociale contacten, vrijwilligerswerk) allemaal op een kalm tempo maar het lukt wel. Dit patroon van 2 maanden op, 2 maanden af, herhaalt zich al jaren. 

Diverse onderzoeken geweest naar de oorzaak (neurologisch, autisme, dementie) die geen uitsluitsel bieden. Chronische depressie. Advies van de onderzoekers is altijd dezelfde: "oppakken van routinematige taken". Echter lukt dit niet in de 2 slechte maanden, zowel niet zelfstandig als niet met eigen netwerk of met begeleiding. 

Er zijn door eigen + professionele netwerk weinig signalen op te merken waarop bij te sturen valt om de slechte maanden voor te zijn (preventief) of bijtijds om te buigen naar een betere tijd. De persoon lijkt volledig overgeleverd aan dit patroon waarin er geen acties mogelijk zijn. Motivatie tot verandering en eigen regie nemen is zeer laag, wat leidt tot wanhoop in eigen netwerk.

Welke specialistische zorg zou passend zijn bij het doorbreken van dit patroon? Mijn eerste/eigen gedachte was CCE. Eigen netwerk dacht aan U-Center (maar: te weinig motivatie). 

Wat is er nog meer? (Hoe meer opties, hoe beter)